26 V 2012 WIGILIA ZES�ANIA DUCHA �WI�TEGO
GODZ. 20:00
WIGILIJNA MSZA �WI�TA TRYDENCKA
oraz NIESZPORY �ACI�SKIE

(�piew w czasie liturgii: Szko�a �piewania Chora�u pod kierunkiem Roberta Po�arskiego)





"Veni, Sancte Spiritus, reple tuorum corda fidelium, et tui amoris in eis ignem accende".

Trzy najwi�ksze uroczysto�ci roku ko�cielnego s� po�wi�cone trzem Osobom Tr�jcy Przenaj�wi�tszej: Bo�e Narodzenie jest �wi�tem Boga Ojca, bo �wi�tem Ojcostwa Bo�ego; Ojciec Przedwieczny zsy�a Syna swego Jednorodzonego na ziemi�, by grzeszn� ludzko�� odkupi�. - Wielkanoc jest �wi�tem Boga Syna, kt�ry po m�ce i �mierci krzy�owej uwie�czy� dzie�o Odkupienia chwalebnym zmartwychwstaniem swoim. - Zielone �wi�tki wreszcie s� �wi�tem trzeciej Osoby boskiej, Ducha �wi�tego, kt�rego Ojciec i Syn zsy�aj� na �wiat, aby to, co Ojciec stworzy�, a Syn odkupi�, zosta�o utwierdzone i po�wi�cone przez Niego.

Uroczysto�� Zes�ania Ducha �wi�tego nosi u nas popularn� nazw� "Zielonych �wi�tek", dlatego zapewne, �e obchodzimy je w najpi�kniejszej porze roku, gdy przyroda ca�a w pe�nym jest rozkwicie. Wszystkie obrz�dy ludowe z nimi zwi�zane nosz� pi�tno rado�ci i wesela. Ko�cio�y, domy, obej�cia przybrane s� "majem", - najcz�ciej m�odymi brz�zkami; posadzk� ko�cieln�, pod�og� chat i wiejskie podw�rka potrz�saj� wonnym tatarakiem; wsz�dzie rozlewa si� rze�wa wo� �wie�ej majowej zieleni.

W j�zyku liturgicznym �wi�to Ducha �wi�tego nazywa si� "Pi��dziesi�tnic�" - z greckiego Pentecostes, tj. pi��dziesi�tka, - bo obchodzi si� 50-go dnia po Zmartwychwstaniu Pa�skim. "Spe�ni�y si� dni Pi��dziesi�tnicy" - jak pisze �w. �ukasz w "Dziejach Apostolskich" (II, 1). Duch �wi�ty zst�pi� na zgromadzonych w Wieczerniku Aposto��w, odprawiaj�cych pierwsz� w Ko�ciele nowenn� pod przewodnictwem Matki Jezusowej. By�a to niedziela, dzie� �wi�ty Nowego Zakonu, dzie� Pa�ski - Dies Dominica. W Starym Testamencie dzie� 50-ty po �wi�cie Paschy by� dniem wielkim, uroczy�cie obchodzonym przez Synagog�, dniem pe�nym wspomnie�, bo rocznic� nadania Moj�eszowi prawa na g�rze Synai.

"Lecz jaka� r�nica mi�dzy twymi dwoma Pi��dziesi�tnicami! - m�wi Dom Gu�ranger. - Pierwsza na dzikich ska�ach Arabii, w�r�d b�yskawic i grzmot�w, og�aszaj�ca Zakon boja�ni, pisany na kamiennych tablicach. Druga w Jeruzalem, w mie�cie �wi�tym, jeszcze nie odrzuconym ostatecznie przez Pana, bo zawieraj�cym dot�d w swym �onie zacz�tek Nowego Zakonu, Ko�cio�a chrze�cija�skiego. W tej drugiej Pi��dziesi�tnicy niebo si� nie chmurzy, pioruny nie bij�, serca ludzkie nie truchlej�, jak ongi na puszczy. Boski ogie� ow�ada Aposto�ami, ogie�, od kt�rego niebawem rozgorzeje �wiat ca�y".

Nadesz�a trzecia godzina dnia, - wedle dzisiejszej rachuby 9-ta rano. Uczniowie s� zgromadzeni w Wieczerniku na g�rze Syjon, w tej sali "wielkiej, us�anej", gdzie tak niedawno Chrystus �wi�ci� w gronie Dwunastu ostatni� przed M�k� i �mierci� sw� Wieczerz�, gdzie ustanowi� Naj�w. Eucharysti� i kap�a�stwo Nowego Przymierza, gdzie si� kilkakrotnie ukaza� uczniom swym po Zmartwychwstaniu i jad� z nimi, i rozmawia�, gdzie ustanowi� sakrament Pokuty i poucza� ich o Kr�lestwie Bo�ym.

"I sta� si� z pr�dka z nieba szum, jakoby przypadaj�cego wiatru gwa�townego, i nape�ni� wszystek dom, gdzie siedzieli. I ukaza�y si� im rozdzielone j�zyki jakoby ognia, i usiad� na ka�dym z nich z osobna: i nape�nieni s� wszyscy Duchem �wi�tym i pocz�li m�wi� rozmaitymi j�zykami, jako im Duch �wi�ty wymawia� dawa�" (Dzieje Ap., II, 2-4). Potem �w. Piotr w imieniu wszystkich wyst�puje jako G�owa Ko�cio�a i przemawia do t�umu zgromadzonego przed Wieczernikiem: odpiera zarzut tych ludzi cielesnych, kt�rzy w �wi�tym upojeniu aposto��w widz� skutki nadu�ycia wina i t�umaczy im na podstawie s��w proroka Joela, �e to B�g "wyla� Ducha swego na s�ugi swoje". Og�asza im Jezusa Chrystusa, przez nich um�czonego i przybitego do krzy�a, kt�rego B�g wskrzesi� trzeciego dnia i posadzi� w niebie po prawicy swojej.

Ta p�omienna mowa nowego Moj�esza nawraca od razu 3000 ludzi. "Co mamy czyni�, m�owie bracia?" zapytuj�, poruszeni �ask�; a Piotr na to: "Pokut� czy�cie, a niech ochrzczony b�dzie ka�dy z was w Imi� Jezusa Chrystusa... a we�miecie dar Ducha �wi�tego". Niedarmo wi�c nazywamy ten dzie� dniem narodzin Ko�cio�a; te 3000 rozmno�� si� niebawem z zadziwiaj�c� szybko�ci� i nie minie p� wieku, a ca�y �wiat �wczesny b�dzie przesi�kni�ty tym zaczynem nowym: uczone Ateny i �wiatow�adny Rzym schyl� dumne g�owy przed Galilejczykiem; rozkoszne wybrze�a Jonii zaroj� si� od gmin chrze�cija�skich, a na wyspach b��kitnego Archipelagu, w tajemniczym Egipcie i na gruzach Kartaginy, w dalekiej Galii i w Iberii, a� hen po s�upy Herkulesa, rozbrzmiewa� b�dzie Imi� Jezusa; zadr�y Neron w z�otym domu swoim na Palatynie przed wyznawcami "niejakiego Chrestosa", kt�ry za panowania poprzednika jego Tyberiusza cesarza, przez wielkorz�dc� Judei Poncjusza Pi�ata na �mier� krzy�ow� skazany zosta�, i zarz�d� pierwsze krwawe prze�ladowanie; la� si� b�dzie potokami krew m�cze�ska przez trzy wieki, ale "sanguis martyrum semen Christianorum", jak m�wi Tertulian; m�ki najwyszuka�sze i �mier� okrutna nie odstrasz� bohater�w wiary, a� zaja�nieje zwyci�ski Krzy� na labarum Konstantyna, i nawr�cona Europa za�piewa triumfaln� pie��: "Christus vincit, Christus regnat, Christus imperat".

S. Maria Renata, Vivere cum Ecclesia VI - Zielone �wi�tki, Krak�w 1949, s. 5-9. (NRL 2009)

�